“Nadie está lejos” kalerako edo espazio ez-eszenikoetarako diziplina anitzeko performance bat da, gizartean aporofobiaren fenomenoari buruz hausnartzen duena.
Gaur, inoiz baino gehiago, denok gara zaurgarriak. Inor ez dago pobreziatik edo kalean ikustetik salbu. Inor ez dago (gaude) urrun. Nahikoa da kontrako zirkunstantzia batzuk kateatzea. Eta zaurgarritasun horrek, paradoxikoki, gizartean areagotu egiten du baliabiderik ez duenaren gaitzespena, aporofobia eguneroko gorroto-delitu bihurtuz, kultura-sorkuntzatik borrokatzen saiatzen ari garen problematika.
Arte eszeniko eta plastikoetako profesionalek eta pobrezia edo etxegabetasun-egoeran dauden pertsonek elkarlanean egina, antzerki emanaldian zuzeneko bi obra plastiko biltzen ditu: artista batek egindako mural bat eta ebanista batek egindako aulki batzuen eraikuntza, desegitezko materialetatik abiatuta. Bien sorkuntzak, zaurgarritasun ekonomikoko edo etxegabetasuneko egoeran dauden bost eragilek garatutako ekintza dramatikoan sartzen da.
“Nadie está lejos” disziplina anitzeko proiektuak, halaber, erakusketak eta solasaldiak proposatzen ditu, ekoizpen propioko 45″-ko dokumental batean. Urte osoan zehar, Iruñeko PARIS 365 jangela solidarioaren erabiltzaile talde baten esperientzia erakusten du, “Aporofobia STOP” ikuskizunaren sormen prozesuan parte hartu zutenena. Ikus-entzunezko pieza honek, ikuskizuna sortzearekin eta erakustearekin batera, jantokiko erabiltzaileen bizitzak eta sortze-prozesuaren faseak islatzen ditu, lehen bileretatik hasi eta azken antzezpenetara arte, prozesuak berak pertsona horiek nola eraldatzen dituen ikusteko aukera emanez. Dokumentala Donostiako Giza Eskubideen XX. Nazioarteko Zinemaldian estreinatu zen.
